pit ze szwecji tłumaczenie

Rozliczenie podatku ze Szwecji jest obowiązkowe dla wszystkich osób, które pracowały w tym kraju w poprzednim roku podatkowym, a deklaracja podatkowa (Indkomstdeklaration 1) powinna zostać złożona w Skatteverket najpóźniej do 4 maja. Kara za nieterminowe rozliczenie wynosi 2500 kr. Tłumaczenia w kontekście hasła "Centralnym Banku Szwecji" z polskiego na angielski od Reverso Context: Ja sam mam dobre doświadczenia z otwartością i przejrzystością, które były instrumentami zachęcania i usprawniania wewnętrznych działań w Centralnym Banku Szwecji. Tłumaczenie hasła "szwecji" na szwedzki . Przykładowe przetłumaczone zdanie: Zabrałem to ze sobą ze Szwecji. ↔ Se här vad jag har tagit med från Sverige. PIT/ZG jest załącznikiem służącym do rozliczenia dochodów uzyskanych zagranicą. Nie składamy go nigdy oddzielnie, ale zawsze z podstawową deklaracją PIT. W jednym załączniku wykazuje się dochód z jednego państwa, podatnicy, którzy uzyskali dochód z kilku państw, powinni więc złożyć kilka załączników PIT/ZG. Dochód Jak ci Szwecja przysłała rozliczenie podatku to musisz to w szwecji rozliczyć. tego jestem pewna bo pracowałeś ponad 9 miesięcy w Szwecji. myślę że osobno każdy kraj . jak wpiszesz dochody ze Szwecji w polską deklaracje to pewnie podatek wyrownawczy zapłacisz. puszi89 Wpisów: 12 Od: 2015-03-09: 2015-04-22 11:40 Site De Rencontre Pour Femme De Grande Taille. Polska – rozliczenia podatkowe cena PIT 36 + ZG dochody polskie i zagraniczne, odliczenie ulg podatkowych. Zeznanie lub korekta dla podatnika. 180 zł* PIT 36 + ZG dochody polskie i zagraniczne, odliczenie ulg lub korekta dla podatnika wraz z małżonkiem. 200 zł* PIT 36 + ZG dochody polskie i zagraniczne — pełna ulga abolicyjna. Zeznanie dla marynarzy, rybaków zagranicznych, pilotów, stewardess, pracowników platform wiertniczych itp. 300 zł PIT 36 + ZG dochody polskie i zagraniczne, odliczenie ulg lub korekta dla podatnika wraz z małżonkiem. Oboje małżonkowie osiągali dochody zagraniczne. 400 zł PIT 38 – dochody z papierów wartościowych, instrumentów finansowych, rozliczenie kryptowalut). od 129 zł Informacja w sprawie ustalenia rezydencji podatkowej. od 99 zł Inne deklaracje i rozliczenia podatkowe. zapytaj o wycenębok@ * Dopłata za każdy kolejny kraj pracy za granicą. +20 zł Niemcy – rozliczenia podatkowe i zasiłki. cena regularna Wykonanie kalkulacji (zaliczka na poczet rozliczenia). 120 zł Podstawowe rozliczenie za jeden rok podatkowy — rozliczenie bez ulg. 350 zł Rozliczenie ze współmałżonkiem / odliczeniem składek ubezpieczeniowych/ odliczeniem rzeczy zakupionych w celach służbowych 420 zł Rozliczenie z odliczeniem tzw “podwójnego gospodarstwa domowego”. 470 zł Rozliczenie z odliczeniem delegacji. 520 zł Każda dodatkowa ulga niewymieniona w cenniku. +50 zł Kindergeld / Zasiłek rodzinny z Niemiec (opłata obejmuje prowadzenie sprawy do momentu uzyskania decyzji) 500 zł Dodatkowa opłata za drugie i kolejne dziecko. +50 zł za każde dziecko Opłata za prowadzenie korespondencji z Familienkasse po otrzymaniu decyzji. Opłata dotyczy pojedynczej korespondencji (pismo, dosłanie dokumentów, tłumaczenie pisma, kontakt telefoniczny). 200 zł Opłata za kontynuację zasiłku Kindergeld 200 zł Odwołanie od negatywnej decyzji Finanzamt / Familienkasse – dla klientów korzystających z naszych usług. 200 zł Odwołanie od negatywnej decyzji Finanzamt / Familienkasse – dla klientów niekorzystających z naszych usług. od 250 zł Norwegia – rozliczenia podatkowe i korekty. cena Rozliczenie z ulgą minimalną. 250 zł Z odliczeniem odsetek od kredytu hipotecznego. Z odliczeniem kosztów dziennej opieki nad dzieckiem — ulga rodzicielska 300 zł Z ulgą status pendler (mieszkanie, podróże, diety). 450 zł Z ulga status pendler (odliczenie tylko podróży) 400 zł Z ulgą marynarską. 400 zł Korekta lub odwołanie od decyzji urzędu. od 250 zł Wysyłka deklaracji w formie papierowej. +50 zł Tłumaczenie uwierzytelnione z języka polskiego na język angielski jednej strony dokumentu: akt małżeństwa zaświadczenie o wspólnym zameldowaniu zaświadczenie o dochodzie inne nieprzekraczające 1125 znaków (w tym spacje) 65 zł Tłumaczenie uwierzytelnione odsetek od kredytu — z języka polskiego na język angielski. 65/130 zł Norwegia — zasiłki rodzinne cena Zasiłek rodzinny (opłata obejmuje prowadzenie zasiłku do momentu uzyskania pozytywnej decyzji). 450 zł Zasiłek opiekuńczy. 450 zł Wniosek o zasiłek rodzinny i opiekuńczy złożone jednocześnie. 800 zł Prowadzenie korespondencji z NAV w sprawie zasiłku za każdy kolejny rok. 250 zł Wniosek o zasiłek dyferencyjny dla dzieci do 6 roku życia. 350 zł Norwegia – zasiłki dla bezrobotnych cena Rejestracja w systemie NAV jako osoba poszukująca pracy (wraz z podaniem). 450 PLN Przeniesienie Dagpenger do Polski. 200 PLN Przedłużenie / odnowienie zasiłku. Sam wniosek. 300 PLN Norwegia — inne usługi cena Aktualizacja adresu korespondencyjnego online (posiadasz kody MinID) 100 zł Aktualizacja adresu korespondencyjnego 150 zł Aktualizacja numeru konta bankowego przy użyciu kodów MinID / BankID 100 zł Aktualizacja numeru konta bankowego — brak kodów MinID lib BankID 150 zł Odnowienie czeku ze zwrotem podatku 150 zł Helfo — ubezpieczenie – S1 200 zł Zamówienie karty EKUZ (Europejska Karta Ubezpieczenia zdrowotnego) 150 zł Zamówienie / zmiana karty podatkowej (Skattekort) 179 zł Weryfikacja dokumentów od 120 zł Telefon / mail w sprawie urzędowej w Norwegii od 100 zł Korespondencja listowa w sprawie urzędowej w Norwegii od 200 zł Dania — rozliczenia podatkowe cena Rozliczenie podatku za jeden rok podatkowy. 350 zł Wstępna weryfikacja dokumentów 120 zł Korekta lub odwołanie od decyzji urzędu. 350 PLN Zasiłek rodzinny (opłata za złożenie wniosku i prowadzenie sprawy przez 1 rok). 400 zł Aktualizacja numeru konta (Nem Konto) – dla osób korzystających z rozliczenia lub posiadających NemID. 100 zł Aktualizacja numeru konta (Nem Konto) – dla osób niekorzystających z rozliczenia 150 zł Wielka Brytania — czeki i rozliczenia podatkowe cena Realizacja czeku ze zwrotem podatku. zapytaj o cenę Zwrot podatku – dla klientów nie będących marynarzami. 11% brutto nie mniej niż 250 zł Zwrot podatku dla marynarzy. 9% brutto nie mniej niż 250 zł Deklaracja Self Assessment za jeden rok podatkowy. od 400 zł Konsultacje / analiza dokumentów od 120 zł Niderlandy — rozliczenia podatkowe. cena Rozliczenie podatku na zasadach ogólnych za jeden rok podatkowy. 300 zł Rozliczenie ze współmałżonkiem. 450 zł Wyrobienie numeru BSN. 200 zł Kalkulacja zwrotu podatku (zaliczana na poczet opłaty za usługę). 120 zł Szwecja — rozliczenia podatkowe cena Rozliczenie podatku z ulgami. 400 zł Rozliczenie podstawowe. 250 zł Aktualizacja danych (konto bankowe, adres). od 200 zł Pismo do Urzędu Skarbowego. od 200 zł Telefon do Urzędu Skarbowego. od 100 zł Masz pytania? Napisz. Polscy przedsiębiorcy coraz częściej w ramach swojej działalności gospodarczej świadczą usługi na rzecz podmiotów zagranicznych. W jaki sposób prawidłowo rozliczać podatek VAT w przypadku, gdy usługa świadczona jest poza granicami naszego kraju? VAT 2019 Jak wynika z ustawy o podatku od towarów i usług czynnością podlegającą opodatkowaniu jest odpłatne świadczenie usług. Świadczenie usług definiowane jest tutaj jako każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, prawnej bądź jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, które nie polega na dostawie towarów. Do usług zaliczane jest także: - przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; - zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; - świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. Zgodnie ze stanowiskiem reprezentowanym przez prawodawstwo Unii Europejskiej usługa ma mieć charakter nietrwały, a tymczasowy. Usługi objęte są swobodą rynku wewnętrznego Unii, pod warunkiem wystąpienia kumulatywnie czterech elementów: odpłatność, element transgraniczny, czasowy charakter świadczenia, niematerialny charakter świadczenia. Miejsce świadczenia usługi Na gruncie obowiązujących w Polsce przepisów podatkowych jednym z czynników, który decyduje o sposobie w jaki dana usługa powinna być rozliczona, jest miejsce jej świadczenia. Miejsce świadczenia usługi nie jest jednak rozumiane zgodnie z powszechnym tego zwrotu znaczeniem – nie jest to najczęściej miejsce, w którym usługa została wykonana, a to, które zostało wskazane w przepisach podatkowych. Kwestią istotną do zrozumienia regulacji w tym zakresie jest zdefiniowanie osoby podatnika. Według ustawy są to podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, osoby prawne niebędące podatnikami, które są zidentyfikowane lub obowiązane do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej oraz podmioty, które prowadzą również działalność lub dokonują transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług. Jeśli usługi świadczone są na rzecz podatnika, co do zasady opodatkowane są w miejscu, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej. Od tej zasady ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje liczne wyjątki, jak usługi związane z nieruchomościami, transportowe, wstępu na imprezy, restauracyjne, cateringowe, wynajem transportu, usługi turystyki. Posłużyć się tu można przykładem hotelu prowadzonego przez polskiego przedsiębiorcę na terenie RP, wynajmującego pokoje dla podmiotów zagranicznych – niezależnie czy usługa prowadzona jest dla osób prywatnych czy też podatników, miejscem opodatkowania jest Polska. Jeśli usługobiorca prowadzi stałą działalność w miejscu innym niż siedziba jego działalności, miejsce to będzie także miejscem opodatkowania tej usługi. Jeśli nie posiada on siedziby czy stałego miejsca prowadzenia działalności, miejscem opodatkowania jest jego miejsce zamieszkania lub pobytu. Warto wskazać w tym miejscu stanowisko przedstawione w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP3/4512-105/15-2/KT z dnia 30 kwietnia 2015.: „Podobnie jak w przypadku przedsiębiorców unijnych, miejscem świadczenia usług na rzecz klientów z państw spoza UE (np. USA) jest generalnie miejsce siedziby lub wykonywania działalności nabywcy i to właśnie nabywca rozlicza VAT zgodnie z przepisami swojego kraju (np. w USA podatek VAT w ogóle nie występuje). Faktura dla takiego klienta wystawiona jest bez podatku VAT i powinna zawierać adnotację: «do rozliczenia podatku VAT zobowiązany jest nabywca usługi»”. Polecamy książkę: VAT 2017. Komentarz Jeśli usługobiorcą jest osoba, która nie jest podatnikiem, miejscem opodatkowania jest to, w którym usługodawca ma siedzibę działalności gospodarczej, miejsce jej prowadzenia lub miejsce zamieszkania lub pobytu. Podział terytorialny na gruncie ustawy podatkowej Podział terytorialny Europy według ustawy o podatku od towarów i usług różni się od tego wskazanego przez mapy. Ma to znaczenie ze względu na różnice przy opodatkowaniu usług świadczonych na rzecz podmiotów wewnątrzwspólnotowych oraz tych spoza UE. Na potrzeby ustawy o podatku od towarów i usług jako terytorium Unii Europejskiej rozumie się państwa należące do wspólnoty, z tym że: - Księstwo Monako traktowane jest jako terytorium Republiki Francuskiej; - wyspa Mn traktowana jest jako terytorium Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej; - suwerenne strefy Akrotiri i Dhekelia traktuje się jako terytorium Republiki Cypru. Za wyłączone z Unii Europejskiej uważa się wyspę Helgoland, terytorium Buesingen, Ceutę, Melillę, Gwadelupę Gujany Francuskiej, Martynikę, Majottę, Reunion, Saint-Martin, Azoróy, Maderę, Wyspy Kanaryjskie, Livigno, Campione d'Italia, włoską część jeziora Lugano, Górę Athos, Wyspy Alandzkie, Wyspy Normandzkie oraz Gibraltar. Wszelkie transakcje, które mają miejsce na ww. terytoriach, nie są uważane za dokonane na terytorium Unii Europejskiej. W konsekwencji transakcje dokonywane przez polskich podatników na tych terytoriach i z tych terytoriów są uznawane za transakcje wewnątrzwspólnotowe. Wewnątrzwspólnotowe świadczenie usług Decydując się na rozszerzenie swojej działalności na rynek europejski, dokonać należy rejestracji do VAT-UE. Dokonać tego można na formularzu VAT-R w części W wyniku rejestracji podatnik otrzymuje NIP europejski, czyli swój NIP poprzedzony prefiksem danego kraju – w przypadku Polski jest to PL. Deklarację VAT-UE należy składać jedynie w miesiącu, w którym wystawiono faktury w UE – nie ma obowiązku składania deklaracji zerowych. VAT-UE należy składać za okresy miesięczne do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu rozliczeniowym. Jeśli polski przedsiębiorca świadczy usługi w ramach prowadzonej przez siebie działalności na rzecz podatnika z Unii Europejskiej, nie występuje obowiązek naliczenia podatku VAT. Na usługodawcy spoczywa jednak obowiązek o charakterze dokumentacyjnym, polegający na konieczności wystawienia faktury. Faktura taka nie musi zawierać stawki i kwoty podatku oraz sumy wartości sprzedaży netto. W polu oznaczonym „VAT” wpisać należy „nie podlega” oraz opisać fakturę jako „odwrotne obciążenie”. Jeśli usługa świadczona jest na rzecz usługobiorcy niebędącego podatnikiem, przedsiębiorca powinien wystawić fakturę, naliczając stawkę podatku VAT zgodnie z obowiązującymi przepisami podatkowymi na terytorium RP – analogicznie jak w przypadku transakcji odbywającej się między dwoma polskimi podmiotami. Obowiązek podatkowy powstaje w tej sytuacji w dniu wykonania usługi, a w przypadku wystawienia faktury – w dniu kiedy owego wystawienia dokonano. Mimo iż owo świadczenie nie powoduje w tym przypadku u usługodawcy obowiązku opłacenia daniny z tytułu VAT, transakcje tego typu powinny być wskazywane w deklaracjach podatkowych – w VAT-7 lub w VAT-7K w polach 11 i 12 oraz VAT-UE w części E. Jeśli ilość miejsca w deklaracji VAT-UE nie jest wystarczająca, skorzystać można z formularza VAT-UE/C. Świadczenie usług na rzecz podmiotu spoza UE Jeśli polski przedsiębiorca w ramach swojej działalności gospodarczej świadczy usługi dla podmiotów z państw trzecich, czyli z terytoriów nienależących do Unii Europejskiej lub na mocy ustawy o podatku od towarów i usług z niej wyłączonych, dla kwestii opodatkowania nie ma znaczenia rodzaj usługobiorcy. Te same przepisy dotyczą zarówno sytuacji, gdy w roli usługobiorcy występuje osoba prywatna, przedsiębiorca czy każdy inny podmiot prawa. Zasady opodatkowania usługi są tutaj analogiczne do sytuacji, w której polski przedsiębiorca świadczy usługi w ramach prowadzonej przez siebie działalności na rzecz podatnika z Unii Europejskiej, z zachowaniem tych samych wyjątków dotyczących miejsca świadczenia usług. Podobnie na fakturze należy umieścić opis „odwrotne obciążenie”. Zwrot VAT Zgodnie z obowiązującymi regulacjami prawnymi podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku także w stosunku do zakupów związanych z czynnościami nieopodatkowanymi w Polsce ze względu na miejsce świadczenia. Podatnik ma prawo do obniżenia VAT-u należnego o kwotę podatku naliczonego, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami. Prawo to przysługuje również wówczas, gdy podatnik nie wykazuje usług w deklaracji VAT w poz. 11 (gdyż VAT rozliczany jest w innym kraju Unii). O zwrot nadwyżki VAT można się ubiegać w terminie 60 dni, pod warunkiem, iż w danym miesiącu wystąpiło zdarzenie będące podstawą opodatkowania. Jeśli owo zdarzenie nie podlega opodatkowaniu na terenie RP, do deklaracji należy dołączyć wniosek zawierający wyjaśnienie, w którym należy zaznaczyć, że gdyby usługi danego rodzaju wykonywane byłyby w kraju, podlegałyby opodatkowaniu i w związku z tym podatnik miałby prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupy z tymi usługami związane. Osoby legalnie zatrudnione w Szwajcarii podlegają obowiązkowi opłacania podatku dochodowego od osób fizycznych. System podatkowy tego alpejskiego kraju jest dość skomplikowany i niejednolity, co sprawia że Polacy mogą się czuć zagubieni w ilości formalności dotyczących rozliczenia podatkowego. System podatkowy Szwajcarii zakłada dwie formy opodatkowania stosowane wobec rezydentów i nierezydentów. Jak się rozliczyć ze szwajcarskim fiskusem oraz czy można liczyć na zwrot podatku? Przyjrzyjmy się obowiązkom podatników. Kto ma obowiązek rozliczania się ze szwajcarskim fiskusem? Osoby objęte podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Szwajcarii dzielą się na dwie kategorie. Pierwszą są obcokrajowcy świadczący pracę w charakterze tymczasowym. Dla osób pracujących poniżej 183 dni w roku i nieprzekraczających wynagrodzenia 120 000 CHF rocznie ma zastosowanie podatek u źródła Quellensteuerabzug. W tym wypadku podatnicy nie mają obowiązku składania rocznej deklaracji podatkowej. Składki na poczet podatku dochodowego opłaca pracodawca, ale podatnik ma prawo do ubiegania się o zwrot podatku, składając deklarację podatkową. Sprawa wygląda nieco inaczej w przypadku osób objętych standardowym opodatkowaniem na zasadach takich jak obywatele szwajcarscy. Rezydenci podatkowi, czyli osoby z zezwoleniem o pracę typu C bądź zarabiające ponad 120 000 CHF rocznie lub posiadające paszport szwajcarski muszą samodzielnie opłacać podatek dochodowy. W takiej sytuacji mają bezwzględny obowiązek dokonywania rocznego rozliczenia z fiskusem. Na jego podstawie zostaje bowiem wyliczony podatek, jaki muszą uiścić raz w roku na konto urzędu podatkowego. Warto też nadmienić, że w Szwajcarii małżonkowie mają obowiązek wspólnego rozliczania się. Nawet w przypadku, gdy jest to mniej korzystne niż rozliczenie samodzielne. Kiedy składać deklarację podatkową w Szwajcarii? Podatnicy w Szwajcarii mają obowiązek złożenia deklaracji podatkowej w odpowiednim urzędzie skarbowym do 31 marca każdego roku. Rozliczeniu podlegają dwa roki podatkowe. Fiskus przy okazji jednej deklaracji rozlicza zakończony rok podatkowy, z którego można uzyskać zwrot podatku oraz bieżący rok. W drugim przypadku zostaje wyliczona prognoza wysokości podatku dochodowego, którą należy opłacić do końca września bieżącego roku. Podatnicy mają też możliwość spłaty ratalnej, ale kwoty są w tej sytuacji wyższe. Niedopłatę podatku należy uregulować w czasie 30 dni od otrzymania decyzji. Te są rozsyłane do podatników przed końcem kwietnia. W decyzji podatkowej zawierają się informacje o ewentualnym zwrocie bądź konieczności dopłaty za miniony rok podatkowy. Dokument informuje także o wysokości podatku do zapłacenia za bieżący rok. W tym miejscu warto zwrócić uwagę, że rok podatkowy w Szwajcarii jest tożsamy z rokiem kalendarzowym. Oznacza to, że trwa od 1 stycznia do 31 grudnia. Deklaracje podatkowe można składać osobiście w urzędzie skarbowym lub skorzystać z rozliczenia on-line. Urzędy poszczególnych kantonów udostępniają stosowne oprogramowanie do wykonania rozliczenia. Jakie dokumenty są potrzebne do rozliczenia podatku w Szwajcarii Najważniejszym dokumentem potrzebnym do poprawnego rozliczenia jest druk Lohnausweis. Odpowiednik polskiego PIT-11 jest wystawiany przez pracodawców po zakończeniu roku podatkowego. W dokumencie zostają zawarte wszystkie informacje odnośnie dochodu pracownika oraz ewentualnych składek na poczet podatku dochodowego. Urząd wymaga także przedstawienia wyciągów z konta bankowego oraz potwierdzeń opłacania składek na ubezpieczenia społeczne. System podatkowy Szwajcarii pozwala na skorzystanie z wielu ulg podatkowych, a to oznacza, że konieczne będzie przedstawienie stosownych dokumentów potwierdzających koszta objęte odpisami. Różne kantony wymagają przetrzymywania dokumentów użytych do rozliczenia oraz wydanych przez urzędy skarbowe w określonym czasie. Chcąc uniknąć ewentualnych problemów najlepiej przechowywać wszystkie dokumenty przez czas 15 lat od momentu rozliczenia. Jakie ulgi można uzyskać w Szwajcarii? Podatnicy w Szwajcarii mogą uzyskać szereg ulg podatkowych obniżających kwotę należną państwu. Trzeba jednak zaznaczyć, że każdy kanton ma swoje własne prawo podatkowe i niektóre ulgi występują tylko w konkretnych regionach kraju. Mimo to można nakreślić najczęściej występujące odpisy. W Szwajcarii można dokonać odliczeń z tytułu: kosztów uzyskania dochodu, w co wliczają się np. dojazdy do pracy, wyżywienie w pracy, zakup sprzętu potrzebnego do wykonywania pracy; opłacania składek emerytalnych oraz ubezpieczeń społecznych; kosztów leczenia; kosztów utrzymania dzieci i wydatków na opiekę nad dziećmi przez osoby trzecie; kosztów edukacji i podnoszenia kwalifikacji zawodowych; odsetek od kredytów gotówkowych; wydatków na cele charytatywne; właściciele nieruchomości mogą także starać się o pewne ulgi z tego tytułu. Niejednolity system podatkowy oraz ogrom ulg, z jakich można korzystać, potrafi przyprawić o zakłopotanie. Na szczęście na rynku nie brakuje firm rachunkowych zajmujących się pomocą w rozliczaniu podatków w Szwajcarii. Warto skorzystać z pomocy specjalistów, co pozwoli uniknąć problemów ze szwajcarskim fiskusem. Jak rozliczać dochód ze Szwajcarii w Polsce? Osoby posiadające polską rezydencję podatkową, czyli zobowiązane do złożenia rocznej deklaracji podatkowej muszą wykazać dochody zagraniczne. Oznacza to, że w deklaracji PIT-36 z załącznikiem ZG należy wprowadzić wpływy uzyskane w Szwajcarii. Nie trzeba się na szczęście bać podwójnego opodatkowania w Polsce. Oba kraje podpisały umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania. Porozumienie zakłada zastosowanie tak zwanej metody wyłączenia z progresją. Co to oznacza? Podatnik ma obowiązek wykazania dochodów z zagranicy, ale nie podlegają one opodatkowaniu. Zostają jednak uwzględnione podczas wyliczania stawki procentowej dla polskiego podatku dochodowego. System podatkowy Szwajcarii różni się bardzo mocno od tego, co znamy z Polski, ale mimo to nie należy się bać rozliczenia podatków w tym alpejskim kraju. W razie problemów podatnik zawsze może skorzystać z pomocy specjalistów. Polscy podatnicy pracujący w Norwegii muszą rozliczyć się z podatku od wynagrodzenia uzyskanego w tym kraju. Przy spełnieniu pewnych warunków polskie rozliczenie podatkowe nie będzie zmuszało do zapłaty dodatkowego podatku w kraju rezydencji (w Rzeczypospolitej Polskiej).Rozliczenie wynagrodzenia polskich obywateli, pochodzące z Norwegii opiera się o polską ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych, dla której w tych kwestiach podstawę stanowi konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu oraz Protokół do tej Konwencji, podpisane w Warszawie dnia 9 września 2009 pochodzące z Norwegii rozlicza się w Polsce w oparciu o tzw. zasadę zwolnienia z progresją. W konsekwencji jej stosowania zarabiający w Norwegii zwolnieni są w Polsce z obowiązku płacenia podatku oraz składania deklaracji podatkowej jednak z zastrzeżeniem tzw. progresji podatkowej. Oznacza to, że należy tę deklarację przed polskim organem podatkowym złożyć w przypadku, gdy dysponuje się innymi dochodami z Polski lub innych krajów niż Norwegia. Źródło: Thinkstock Polski rezydent podatkowyO ile podatnik otrzymujący zarobki z zagranicy jest polskim rezydentem podatkowym, to co do zasady musi wszystkie swoje zarobki (uzyskiwane w Polsce i poza jej granicami) rozliczyć w Polsce, zgodnie z polskimi zasadami prawa. Zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego polski rezydent podatkowy podlega opodatkowpolską ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznychaniu w kraju swojej rezydencji (w Polsce) niezależnie od tego, czy zarobki uzyskuje w Polsce, czy też za rezydentem podatkowym jest osoba posiadająca miejsce zamieszkania na terytorium Polski, co oznacza osobę, która: posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku zatem przebywać w Norwegii cały rok i nadal pozostawać polskim podatnikiem, a to z uwagi na to, że w Polsce występuje ośrodek interesów życiowych. Podatnik, przed wypełnieniem zeznania podatkowego zbadać powinien, czy jego sytuacja życiowa nadal wiąże go z Polską na tyle, by organy podatkowe mogły stwierdzić, że nadal powinien on być tutaj rozliczany z szczególne regulowane są umową o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartą z Norwegią. Do takich sytuacji szczególnych należy przypadek, gdy krajowe przepisy obu krajów uznają podatnika za rezydenta podatkowego i każą mu rozliczyć się przed tamtejszym organem z całości uzyskiwanych wynagrodzeń – wówczas kraj rezydencji podatkowej określany jest na podstawie umowy o unikaniu podwójnego sytuacją standardową jest rozliczenie się: w Norwegii – wyłącznie z zarobków tam uzyskanych, w Polsce z całości uzyskanych w danym roku wynagrodzeń, w tym również z tych uzyskanych w Norwegii. Wynagrodzenie z umowy o pracę z NorwegiiZa wynagrodzenie z umowy o pracę należy uznawać wszelkie świadczenia otrzymywane od pracodawcy w związku z umową o pracę. Będzie to zarówno wynagrodzenie zasadnicze, premie, prowizje, kwoty za godziny nadliczbowe oraz inne świadczenia stosunku do opodatkowania świadczeń z Norwegii z umowy o pracę obowiązuje zasada wyłączenia z progresją. Oznacza ona, że zarobki uzyskiwane w Norwegii nie będą co do zasady opodatkowane dodatkowo w Polsce polskim podatkiem rezydent podatkowy co do zasady: nie musi składać zeznania rocznego PIT-36, nie musi wpłacać zaliczki na podatek po powrocie do kraju, nie musi składać informacji o źródłach zarobków z Norwegii (np. załącznika PIT/ZG).Istnieje jednak wyjątek. O ile polski rezydent podatkowy uzyskuje inne zarobki opodatkowane w Polsce podatkiem dochodowym według skali podatkowej, ewentualnie rozlicza w Polsce zagraniczne zarobki pochodzące z innego jeszcze kraju niż Norwegia, wówczas zasada wyłączenia z progresją wpływa na stopę podatku stosowaną do zarobków opodatkowanych w Polsce. W tym przypadku podatnik na koniec roku (do końca kwietnia roku następnego): składa PIT-36, składa załącznik PIT/ZG, wykazuje zarobki zagraniczne, choć nie dolicza ich do innych wynagrodzeń krajowych, ustala stopę procentową podatku, stosowaną do krajowych zarobków z uwzględnieniem wynagrodzeń norweskich, stosuje stopę procentową do polskich Norwegii podatnik zarobił złotych dochodu (po przeliczeniu na złote polskie). W Polsce zarobił on z umowy zlecenie zł dochodu. Jeśli liczyłby podatek od krajowych zarobków, to stosowałby on stawkę 18% podatku PIT. Ze względu na zarobki zagraniczne stopę podatkową oblicza się jako:[29070,06 (podatek od całości dochodów podatnika obliczony według polskiej skali podatkowej) / (całość dochodów podatnika z polski i Norwegii)] X 100 = 22,36 % (stopa procentowa stosowana do polskich zarobków).Podatnik zastosuje do kwoty zł uzyskanych w Polsce stawkę podatku 22,36%.Jeżeli w Polsce podatnik zarabiałby takie wynagrodzenia, które standardowo rozliczane byłyby na PIT-37 i dodatkowo uzyskiwałby wynagrodzenie z umowy o pracę z Norwegii, to zamiast PIT-37, złoży on PIT-36 oraz załącznik PIT/ wynagrodzenia z Norwegii: przelicza się po kursie średnim NBP z dnia poprzedzającego dzień uzyskania wynagrodzenia (otrzymania go lub postawienia go do dyspozycji); jeżeli wynagrodzenie otrzymywane było wielokrotnie (co dwa tygodnie, co miesiąc), podatnik powinien tyle samo razy dokonać przeliczenia na złotówki, o ile są to wynagrodzenia osób czasowo przebywających za granicą uzyskujących przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, za każdy dzień pobytu za granicą, w którym podatnik pozostawał w stosunku służbowym, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczym stosunku pracy, w kwocie odpowiadającej 30% diety, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju; są to tzw. przychody zwolnione z podatku, a w konsekwencji – nie podlegają rozliczeniu w ramach metody zwolnienia z progresją, nie zmuszają po powrocie do kraju w trakcie roku do tego, by płacić zaliczki na podatek; podatnik zarabiający w Norwegii dokonuje jedynie rocznego rozliczenia zasada dotyczy umów wykonywanych w Norwegii na zasadzie oddelegowania lub delegacji służbowej, w związku z którymi wypłaty dokonuje polski pracodawca, przy założeniu, że: praca za granicą nie trwa powyżej 183 dni w okresie dwunastu miesięcy rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym i, wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w Norwegii, i wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład, który pracodawca posiada w Norwegii. Wynagrodzenie z umowy zlecenie, dzieło z NorwegiiZasady opodatkowania są podobne, jak w przypadku umowy o pracę. Przychodu nie obniża się o wartość diet zagranicznych, te zwolnione są wyłącznie w przypadku umów o pracę. Zlecenia wykonywane z terytorium Rzeczpospolitej na rzecz zleceniobiorców w Norwegii podlegają natomiast rozliczeniu w Polsce. Pensje, płace i podobne wynagrodzenia osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce są opodatkowane tylko w Polsce, chyba że praca jest wykonywana w Norwegii. Stąd gdy po ewentualnym zawarciu umowy zlecenie z norweską firmą zlecone prace będą wykonywane tylko na terenie Polski, dochody uzyskane z tego tytułu będą opodatkowane tylko w Polsce. Na norweskim zleceniodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika. Uzyskując dochody z umowy zlecenia bez pośrednictwa płatnika polski zleceniobiorca sam rozlicza zaliczki na podatek - 18% w innym kraju? Śledź aktualności na portalu aktualności pojawiające się na portalu W następnym tygodniu dowiesz się, jak rozliczać w Polsce wynagrodzenia otrzymywane z Szulczewski, także:Praca w Wielkiej Brytanii a rozliczenie zarobków w Polsce,Praca w Niemczech a rozliczenie zarobków w Polsce,Praca w Holandii a rozliczenie zarobków w Polsce,Praca we Francji: podatek w Polsce od zarobków i wynagrodzenia francuskiego,Rozliczenie podatku od zarobków i dochodów z USA (Stanach Zjednoczonych),Rozliczanie PIT z zarobków z Hiszpanii. Witam,Bardzo prosze o pomoc. Rozliczam pierwszy raz PITy 11 w których pierwszy jest ze stosunku pracy w Polsce a drugi z dochodów w Szwecji (firma z siedzibą w Polsce).Rozliczyłam na PIT 36 wraz z załącznikiem PIT/ZG, wyszło mi do zapłaty 214,00 zł. Czy może ktoś sprawdzić czy wszystko dobrze wyliczyłam?Dane z PIT 11 z Polski:D. 3E. poz 29 - 5 036,08 poz 30 - 278,12 poz 31 - 4 757,96 poz 33 - 0 poz 64 - 790,20 poz 66 - 790,20 poz 68 - 445 poz 69 - 690,46 poz 72 - 336,78Dane z PIT 11 przychody ze SzwecjiD. nic nie zaznaczonoE. poz. 32 - 103 265,15 Będę bardzo wdzięczna, gdyby ktoś kompetentny "rzucił okiem" - z góry dziękuję :)

pit ze szwecji tłumaczenie